News_Jaap

Dit staat op de 'blog' van Bob; Bob's Blog

01 apr 2010
Jaap, de oudste roadie van Nederland !
Door Bob van Eekhout

Jazzvrienden, bijgaand een mooi verhaal van Colette Wickenhagen. Wij (het JazzTraffic Trio) werken
regelmatig met Colette en sindsdien zijn we getuige van haar roadie, met de oerhollandse naam: Jaap.
Ik heb Colette gevraagd haar verhaal te doen. Uit het leven gegrepen !

Jaap de Brueijs

“Zo’n 18 jaar geleden ontmoette ik Jaap. Een fervent jazz liefhebber, wonend in Amstelveen, struinde hij alle jazz concerten in de Randstad af. Regelmatig verscheen hij bij een van mijn concerten, als ik in het Westen zong, maar altijd miste hij de laatste set… Ik vroeg een keer waarom en kwam er achter dat hij geen rijbewijs had en alles met het openbaar vervoer deed. Hij wilde die laatste set wel horen, maar moest de laatste bus halen. Ik woonde nog in Nijmegen en reed ’s nachts langs Amstelveen wanneer ik in Haarlem of Bloemendaal of Zandvoort had gezongen, dus aangeboden om Jaap naar huis te rijden, dan kon hij toch de laatste set horen!

Het sloop er langzaam in, het werd normaal, en Jaap droeg, als dank voor de lift, mijn zanginstallatie naar de auto. We raakten aan de praat en een vriendschap was geboren. Nadat hij met vervroegd pensioen ging, kwam hij ook door de week regelmatig naar concerten. Door de jaren heen ging Jaap de zorg voor de installatie als zijn taak zien en kwam hij vaak iets vroeger om me ook te helpen met het opbouwen.

Tijdens een concert in Amsterdam ontmoette ik mijn man Ger en dus verbleven mijn dochter en ik steeds vaker in Amsterdam. Jaap hoorde zo langzamerhand bij de familie, zelf was hij niet getrouwd en had ook geen kinderen, broers of zusters en zocht ons regelmatig op. Hij ging ook steeds vaker mee naar concerten die verder weg waren en altijd bouwt hij de installatie op en af.
Na ons huwelijk gingen Ger, mijn dochter en ik wonen in Amstelhoek, lekker dicht bij Amstelveen! En 2 jaar later werd onze zoon geboren. Ger en ik hebben Jaap gevraagd om ‘opa’ voor onze zoon te worden. Ook deze taak nam (en neemt) hij heel serieus. Iedere week was/is er een ‘opa-dag’. Dan kwam hij al in de ochtend en speelde met onze zoon, ging met hem wandelen, nam hem mee in de trein, paste op, bleef lekker eten en bracht hem ook naar bed en las voor, want dat wilde onze zoon: “opa doen”, zei hij dan. Toen hij wat groter werd en naar school ging, haalde Jaap hem iedere woensdag van school en bleef dan de rest van de dag, de woensdag is nu al jaren onze“opa-dag”.

Jaap is onze grote steun en toeverlaat geworden en niet alleen op woensdagen. Na 18 jaar weten we niet beter, iedere week bij ons, alle familieverjaardagen gaat opa Jaap mee, vrienden en muzikanten collega’s weten ook niet beter dan Jaap hoort er gewoon bij. Hij is onze vriend. onze opa, onze vaste oppas, de roadie. Hij gaat naar paardrijden met onze zoon, kijkt uren naar de ontwerpen van onze zoon op de computer, ondanks dat hij er vierkante ogen van krijgt! Onze zoon is dol op hem, mijn dochter en haar vriend zijn dol op hem, ook voor hun is hij ‘opa Jaap’ , en wij zijn dol op hem.

Vorig jaar nam hij er nog een taak bij: hij werd producer van onze nieuwe CD Just Friends Jammin’. Zonder zijn steun was de hele CD er niet gekomen. Ondertussen is hij 76 en gaat nog steeds mee naar bijna alle concerten, al is het 4 keer in de week. Ik mag nog steeds bijna niets doen: hij is ‘de roadie’ en ik moet maar ‘gewoon lekker zingen’…
Hij loopt fier rechtop en sjouwt de boxen en zet ze omhoog op de standaards en tilt ze er weer af en kruipt vervolgens rond in de bus om alles goed te zetten. Ben ik een keer onderweg zonder Jaap, dan vragen zowel de muzikanten als het publiek waar hij is, hahaha. Veel lachen, samen in de bus.

Soms denk ik er over na, hoe gek dingen kunnen lopen in het leven, mijn vader overleed en Jaap kwam in mijn leven. We lachen soms samen om hoe alles gelopen is: we hebben elkaar geadopteerd, hij hoort bij ons en wij horen bij hem, wij hebben de liefste opa die je maar kunt wensen en hij heeft zijn ‘gezin’ en samen met de muzikanten waar ik vaak mee speel, noemen we hem liefkozend:
opa Jaap, de Oudste Roadie van Nederland”.

	Jaap Nieuws !!!


	Dit staat op de 'blog' van Bob; Bob's Blog 01 apr 2010 Jaap, de oudste roadie van Nederland ! Door Bob van Eekhout Jazzvrienden, bijgaand een mooi verhaal van Colette Wickenhagen. Wij (het JazzTraffic Trio) werken regelmatig met Colette en sindsdien zijn we getuige van haar roadie, met de oerhollandse naam: Jaap. Ik heb Colette gevraagd haar verhaal te doen. Uit het leven gegrepen ! Jaap de Brueijs “Zo’n 18 jaar geleden ontmoette ik Jaap. Een fervent jazz liefhebber, wonend in Amstelveen, struinde hij alle jazz concerten in de Randstad af. Regelmatig verscheen hij bij een van mijn concerten, als ik in het Westen zong, maar altijd miste hij de laatste set… Ik vroeg een keer waarom en kwam er achter dat hij geen rijbewijs had en alles met het openbaar vervoer deed. Hij wilde die laatste set wel horen, maar moest de laatste bus halen. Ik woonde nog in Nijmegen en reed ’s nachts langs Amstelveen wanneer ik in Haarlem of Bloemendaal of Zandvoort had gezongen, dus aangeboden om Jaap naar huis te rijden, dan kon hij toch de laatste set horen! Het sloop er langzaam in, het werd normaal, en Jaap droeg, als dank voor de lift, mijn zanginstallatie naar de auto. We raakten aan de praat en een vriendschap was geboren. Nadat hij met vervroegd pensioen ging, kwam hij ook door de week regelmatig naar concerten. Door de jaren heen ging Jaap de zorg voor de installatie als zijn taak zien en kwam hij vaak iets vroeger om me ook te helpen met het opbouwen. Tijdens een concert in Amsterdam ontmoette ik mijn man Ger en dus verbleven mijn dochter en ik steeds vaker in Amsterdam. Jaap hoorde zo langzamerhand bij de familie, zelf was hij niet getrouwd en had ook geen kinderen, broers of zusters en zocht ons regelmatig op. Hij ging ook steeds vaker mee naar concerten die verder weg waren en altijd bouwt hij de installatie op en af. Na ons huwelijk gingen Ger, mijn dochter en ik wonen in Amstelhoek, lekker dicht bij Amstelveen! En 2 jaar later werd onze zoon geboren. Ger en ik hebben Jaap gevraagd om ‘opa’ voor onze zoon te worden. Ook deze taak nam (en neemt) hij heel serieus. Iedere week was/is er een ‘opa-dag’. Dan kwam hij al in de ochtend en speelde met onze zoon, ging met hem wandelen, nam hem mee in de trein, paste op, bleef lekker eten en bracht hem ook naar bed en las voor, want dat wilde onze zoon: “opa doen”, zei hij dan. Toen hij wat groter werd en naar school ging, haalde Jaap hem iedere woensdag van school en bleef dan de rest van de dag, de woensdag is nu al jaren onze“opa-dag”. Jaap is onze grote steun en toeverlaat geworden en niet alleen op woensdagen. Na 18 jaar weten we niet beter, iedere week bij ons, alle familieverjaardagen gaat opa Jaap mee, vrienden en muzikanten collega’s weten ook niet beter dan Jaap hoort er gewoon bij. Hij is onze vriend. onze opa, onze vaste oppas, de roadie. Hij gaat naar paardrijden met onze zoon, kijkt uren naar de ontwerpen van onze zoon op de computer, ondanks dat hij er vierkante ogen van krijgt! Onze zoon is dol op hem, mijn dochter en haar vriend zijn dol op hem, ook voor hun is hij ‘opa Jaap’ , en wij zijn dol op hem. Vorig jaar nam hij er nog een taak bij: hij werd producer van onze nieuwe CD Just Friends Jammin’. Zonder zijn steun was de hele CD er niet gekomen. Ondertussen is hij 76 en gaat nog steeds mee naar bijna alle concerten, al is het 4 keer in de week. Ik mag nog steeds bijna niets doen: hij is ‘de roadie’ en ik moet maar ‘gewoon lekker zingen’… Hij loopt fier rechtop en sjouwt de boxen en zet ze omhoog op de standaards en tilt ze er weer af en kruipt vervolgens rond in de bus om alles goed te zetten. Ben ik een keer onderweg zonder Jaap, dan vragen zowel de muzikanten als het publiek waar hij is, hahaha. Veel lachen, samen in de bus. Soms denk ik er over na, hoe gek dingen kunnen lopen in het leven, mijn vader overleed en Jaap kwam in mijn leven. We lachen soms samen om hoe alles gelopen is: we hebben elkaar geadopteerd, hij hoort bij ons en wij horen bij hem, wij hebben de liefste opa die je maar kunt wensen en hij heeft zijn ‘gezin’ en samen met de muzikanten waar ik vaak mee speel, noemen we hem liefkozend: opa Jaap, de Oudste Roadie van Nederland”.